Κινηματογραφικά κλισέ (Μέρος Β’)

Η συνέχεια του αφιερώματος έρχεται με μερικά ακόμα κλισέ, που αγαπάμε και μισούμε..

Οι εκρήξεις

Είναι ευρέως γνωστό και επιστημονικά αποδεδειγμένο φυσικά, πως οποιοδήποτε μηχάνημα έχει πάνω από μια στάλα βενζίνης ή άλλου εύφλεκτου υλικού και κουνηθεί ή ανατραπεί εκρήγνυται μεγαλειωδώς. Είναι επίσης ευρέως γνωστό πως ο πρωταγωνιστής (και τα ρούχα του) έχουν ανοσία – έχει ασπίδα, κάνει καθρεφτάκι κτλ που λέγαμε παίζοντας μικροί – σε αυτές τις εκρήξεις ανεξαρτήτου αποστάσεως. Ένα από τα «αγαπημένα» κλισέ του Hollywood, που κυριαρχεί φυσικά στις ταινίες δράσης.

Η θνητότητα είναι σχετική

Το πόσες φορές θα σε πυροβολήσουν και θα επιβιώσεις είναι σχετικό με τον ρόλο σου την ταινία. Ένας κομπάρσος-βοηθητικός ρόλος μπορεί να πεθάνει με μια μόνο σφαίρα, ο πρωταγωνιστής μπορεί να φάει 3-4 και να συνεχίσει για κανένα τέταρτο ακόμα. Ένας πανάρχαιος θρύλος του Hollywood, θέλει τα κατοικίδια και ιδιαίτερα τους σκύλους να είναι αθάνατα…

Το φως πρέπει να μένει σβηστό

Δεν παίζει να είμαι ο μόνος , που απορεί, γιατί κανένας δεν ανάβει το φως στις ταινίες όταν πρέπει. Ακούς θόρυβο στο σπίτι ΤΗΝ ΝΥΚΤΑ; Ανάβεις το φως.. Κατεβαίνεις στο σκοτεινό υπόγειο του σπιτιού ΤΗΝ ΝΥΚΤΑ; Ανάβεις το φως… Μπαίνεις σε έναν χώρο, που δεν γνωρίζεις ΤΗΝ ΝΥΚΤΑ; Ανάβεις το φως… Βάσει των παραδοσιακών σχεδιασμών των κτηρίων, οι διακόπτες είναι πάντα δίπλα ή κοντά στην πόρτα. Ποτέ κανένας….

Οι πιστολέρο δυο ταχυτήτων

Και με αεροβόλο να έχεις ρίξει, ξέρεις πως το πλαστικό σφαιρίδιο δεν πάει πάντα εκεί που στοχεύεις. Αυτό οι κακοί των ταινιών το γνωρίζουν καλά… οι ήρωες – πρωταγωνιστές όχι. Γι αυτό ίσως οι πρώτοι πάντα αστοχούν και οι δεύτεροι ευστοχούν και αποδεκατίζουν στρατιές. Οι ταινίες δράσεις λατρεύουν αυτό το κλισέ. Η αλήθεια είναι, πως δε νοείται ταινία του είδους δίχως αυτό το κλισέ. (αντίστοιχα και ταινία Star Wars εδώ που τα λέμε…)

Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να μην σηκωθείς…

Ένας άνθρωπος μπορεί να τρέξει έως και σαράντα χιλιόμετρα τη μέρα ίσως και παραπάνω. Στις ταινίες, ιδιαίτερα στα θρίλερ, μπορεί να τρέξει περίπου για ένα δυο πλάνα. Έπειτα έχει υποχρέωση κάπου να παραπατήσει, να πέσει κάτω και να ξεκινήσει να σέρνεται μέχρι να τον/την πιάσει ο κακός, που τον/την κυνηγά. Το να σηκωθεί και συνεχίσει να τρέχει, δεν περνά πάντα από το μυαλό του/της.

Το πιο κλισέ όλων

Οι δύο πιο κλασικές ατάκες, που ακούγονται σταθερά έως και σήμερα. “It’s not what you think, I can explain” ενώ είναι προφανές το συμβαίνει και “I don’t know what you’re talking about”, όταν τα άπλυτα κάποιου βγαίνουν στη φόρα και κάνει τη πάπια… Τι κάνετε μωρέ; Σταματήστε το κάρβουνο… Όχι άλλο κάρβουνο!

Διαβάστε ακόμα: